Haziran 14, 2020
Bu yapıların restorasyon sürecinde ana tasarımcı grup olarak bulunacağımız kesinleştiğinde, sahaya yaptığımız ziyarette yapıların güncel durumunu görünce içimizi derin bir üzüntünün kapladığını anımsıyorum. Ayvalık Mimarlık ortamında, endüstriyel mimarisi, zeytinyağı ve zeytin üretiminin, en önemli şahitlerinden olan bu yapılar yıkım bekler haldeydi. Değişen üretimsel ihtiyaçlar sebebiyle özgün yapılara uygulanmış eklentiler, mimari ifadeyi son derece zayıflatan durumlar olarak not edilmişti. Süreç içerisinde, yerel halktan gelen, sıvaları soyup tüm yapıları çıplak taş olarak görmek fikrini, deniz ve benzeri dışsal etkiler sebebi reddedip, yaptığımız araştırmalar ve eski kullanıcılar ile gerçekleşen görüşmeler sonrası, yapıların üzerindeki ilave müdahalelerden doğan yükleri alıp, eksik noktaları bütünleyip, kasıtlı olarak yıkılmış olan ve Ayvalık Mimarlığı endüstriyel ayağının önemli sembollerinden olan bacanın yerini 1964 tarihli "Duvarların Ötesi" filminden bulup, rekonstrüksiyonunu önerip, avlu bölümüne yaptığımız pergola eklentilerini de Venedik Tüzüğü gereği dönemin izlerini taşıyacak şekilde, özgün, dış duvarlara önerdik ve böyle bir koruma projesinde tasarımcı egosunu ortaya koymadan, yapının kendini özgün dönem karakteriyle sunmasını destekleyen bir tutum belirledik.