Yapı, sadece dış kabuğunda değil, genel kurgu kararlarında da “beyaz” temasını merkeze alan bir anlayışla ele alınmıştır. Burada beyaz, bir renk tercihi olmanın ötesinde; gölgeyi görünür kılan, boşluğu tarif eden ve yüzeyle ışık arasındaki ilişkiyi önceliklendiren bir araç olarak değerlendirilmiştir.
Cephede kullanılan açık renkli, dokulu yüzeyler; mimari sadelikle ışığın hareketini birlikte düşünmeyi mümkün kılar. Yatayda ve düşeyde yerleştirilen açıklıklar, ışığın gün boyunca yüzeyler üzerindeki etkisini farklılaştıracak şekilde tasarlanmış; yapay derinlikler yerine yüzey ritmi ve oran üzerinden mekânsal dinamizm sağlanmıştır.
İç mekânda malzeme sayısı sınırlı tutulmuş; tonlar arası geçişler, mat bitişlerle dengelenmiş; açıklıklar ve sirkülasyon alanları mekânın bütününe yayılarak geçirgen bir iç atmosfer hedeflenmiştir.
Mobilya yerleşiminde ise azlık ilkesine bağlı kalınmış; beyazla yarışmayan, onu destekleyen doğal dokulara ve yumuşak tonlara yer verilmiştir. Pür Beyaz Otel, sadeleşmiş bir hacim dilini estetik bir gösteri nesnesine dönüştürmeden; ışık, oran ve malzeme üzerinden tanımlı bir atmosfer kurmayı hedeflemiştir.
